(๑) ไผ่ตงดำ ไผ่ตงชนิดนี้จะมีลำต้นสีเขียวเข้มอมดำ ใบสีเขียวเข้มหน้าใหญ่และมองเห็นร่องใบ ได้ชัดเจน หน่อจะมีขนาดปานกลาง น้ำหนักโดยเฉลี่ย ๓ - ๖ กิโลกรัม หน่อไผ่ตงชนิดนี้จะมีรส หวาน กรอบ เนื้อเป็นสีขาวละเอียดและไม่มีเสี้ยน จึงเป็นพันธุ์ที่นิยมปลูกเพื่อผลิตหน่อและทำไผ่ตงหมก ซึ่งจะเป็นการช่วยเพิ่มคุณภาพของหน่อให้ดีขึ้นไปอีก พันธุ์ไผ่ตงชนิดนี้จึงได้ชื่อว่าเป็นพันธุ์ที่ให้ หน่อที่มีคุณภาพและมีชื่อเรียกจนเป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปว่า “ไผ่ตงหวาน”
(๒) ไผ่ตงเขียว ไผ่ตงชนิดนี้จะมีลำต้นเล็กและสั้นกว่าไผ่ตงดำ สีของลำต้นจะเป็นสีเขียว เนื้อไม้ บาง ไม่ค่อยแข็งแรง ถ้ามีลมแรงๆ จะทำหักพับลงมาได้ง่าย ใบบางสีเขียวเข้ม มีขนาดปานกลาง จับ แล้วไม่สากมือ หน่อมีน้ำหนัก ๑ - ๔ กิโลกรัม หน่อไม่ไผ่ตงชนิดนี้จะมีรสชาติหวานอมขื่นเล็กน้อย เนื้อเป็นสีขาวอมเหลือง นอกจากนี้แล้วไผ่ตงเขียวยังทนต่อสภาพแห้งแล้งได้ดี เหมาะที่จะปลูกใน ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งมีผู้นิยมปลูกกันมากเช่นเดียวกับไผ่ตงดำ
(๒) ไผ่ตงเขียว ไผ่ตงชนิดนี้จะมีลำต้นเล็กและสั้นกว่าไผ่ตงดำ สีของลำต้นจะเป็นสีเขียว เนื้อไม้ บาง ไม่ค่อยแข็งแรง ถ้ามีลมแรงๆ จะทำหักพับลงมาได้ง่าย ใบบางสีเขียวเข้ม มีขนาดปานกลาง จับ แล้วไม่สากมือ หน่อมีน้ำหนัก ๑ - ๔ กิโลกรัม หน่อไม่ไผ่ตงชนิดนี้จะมีรสชาติหวานอมขื่นเล็กน้อย เนื้อเป็นสีขาวอมเหลือง นอกจากนี้แล้วไผ่ตงเขียวยังทนต่อสภาพแห้งแล้งได้ดี เหมาะที่จะปลูกใน ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งมีผู้นิยมปลูกกันมากเช่นเดียวกับไผ่ตงดำ
